Peuter speelt dat ie baby is, of een dier | grenzen stellen en tips

door Joost Nusselder Geupdate op:  november 2, 2023

Veel ouderschapsvragen komen neer op: is dit een ding of is er iets mis?

Ik schrijf ook af en toe een artikel als dit over gekke fratsen met spelen, en nu heb ik weer een interessante voor je gevonden die je misschien wel herkent.

Mijn peuter speelt vaak dat hij baby is, moet ik daar iets mee doen?

In dit artikel bekijk waarom hij doet alsof en of het kwaad kan.

Het probleem:

Mijn peuter kruipt als baby door het huis en zegt goo-goo-ga-ga, hij denkt dat hij een baby is, en als je het over iets anders hebt, iets anders doet of hem vraagt ​​iets anders te doen, vergeet het dan maar.

Hij is een baby en beantwoordt geen vragen in het Nederlands, alleen babytaal.

Dit kan bijzonder vermoeiend zijn als het gaat om hem

• zijn ontbijt te laten eten,
• of zijn schoenen aan te trekken,
• of hem naar de opvang te brengen

Veel meer mensen zitten met een soortgelijk probleem, misschien niet exact babyspel, maar ieder kind kan weer zijn eigen ding kiezen.

Zo heb ik gehoord van ouders die, elke keer dat ze hun bijna 3-jarige meisje iets probeerden duidelijk te maken dat ze niet wilde horen,naar ze  miauwt als een poesje.

Het is schattig maar, eerlijk gezegd, moet je eigenlijk wel bijna ontzag hebben voor de perfecte passieve agressiviteit ervan.

Ik wou dat ik soms tijdens vergaderingen naar mensen kon miauwen in plaats van aangenaam te reageren op onredelijke verzoeken.

Maar laten we een even een stap terug doen.

Er zijn ​​twee afzonderlijke vragen te beantwoorden:

1. is het normaal dat kinderen langdurig doen alsof?
2. en hoe haal je ze eruit als je ze nodig hebt om ’s ochtends de deur uit te gaan?

Van peuter naar kleuter doeboek collectie

Educatieve spelletjes en kleurplaten voor 3 t/m 6 jaar

Dit e-book, samen met de bijbehorende printables, zal je peuter en kleuter heel erg leuk vinden. In elke fase van de ontwikkeling kan hij of zij er lekker mee spelen, samen met mama en papa.

Koop bij Bol.com

Waarom doen peuters zich graag voor als baby’s of dieren?

Het is typisch gedrag voor kinderen onder de 5 dat ze zich graag voordoen als dieren of baby’s (of volwassen beroepen of fantasiekarakters).

Ze onderzoeken op die leeftijd veel hoe het is om iemand anders te zijn, iets anders te voelen, op verschillende manieren met andere mensen om te gaan.

De cognitieve ontwikkelingstaak waaraan kinderen door deze verkenning werken, wordt ’theory of mind’ genoemd.

Het is het idee dat “andere mensen ook gedachten hebben, en die gedachten kunnen anders zijn dan jouw gedachten”.

Kinderen beginnen rond 18 maanden het begrip van theorie van de geest te begrijpen, maar het duurt jaren voordat ze volledig begrijpen dat, zoals de psycholoog Andrew N. Meltzoff het uitdrukte, andere mensen “meer zijn dan dynamische huidzakken die kunnen worden gezien, gehoord en gewogen”.

Door te doen alsof ze andere mensen en wezens zijn en soms denkbeeldige vrienden te maken, werken kinderen misschien aan een dieper begrip dat andere mensen gedachten, gevoelens en overtuigingen hebben waarvan ze niets weten en die ze niet aan de oppervlakte kunnen zien.

Hoe stel je grenzen aan het fantasie spel?

Als je de bedoelingen van je kind kunt achterhalen kun je erachter komen hoe je hun gedrag kunt aanpakken.

Over het algemeen zijn er vier veelvoorkomende redenen waarom je kind op deze leeftijd een rol kan aannemen als baby:

1. iets vermijden (miauwen in plaats van reageren op een vraag)
2. aandacht krijgen (negatieve aandacht telt ook!)
3. iets krijgen dat ze willen (vragen om melk met baby huilen)
4. of om iets te communiceren (dit is vooral belangrijk voor kinderen die nog geen sterke taalvaardigheid hebben).

Als een kind op gepaste tijden een baby is of een leeuw, wil je hun geweldige verbeeldingskracht niet onderdrukken.

Kinderen van deze leeftijd kunnen zich vaak machteloos voelen, dus het is nuttig om empathisch te zijn voor hun gebrek aan controle over hun leven en om hen keuzes te geven wanneer dit redelijk is.

Die kanttekeningen zijn hier opgenomen in dit advies voor het leggen van gezonde spelgrenzen op spelen dat even niet uitkomt, of kan worden gebruikt als een stiekeme vertragingstactiek.

Stel een timer in

Als je geen tijd of geduld hebt om

• uitgebreid te ravotten op de savanne,
• speeltjes te gooien zodat je hond kind ze kan apporteren
• of te proberen te communiceren met een blèrende baby

laat je kind dan van tevoren weten dat hun spel beperkt zal zijn, en zet dan een timer (op je telefoon of elders) voor 2 minuten.

Wanneer het alarm afgaat, weet je kind dat de babytijd voorbij is.

Gebruik je woorden

Als het toneelstuk op de verkeerde momenten uitkomt (bijvoorbeeld wanneer je je kind probeert aan te kleden, of in de winkel bijvoorbeeld), stel dan richtlijnen op voor wanneer het toneelstuk wel geschikt is met behulp van kindvriendelijke taal,

De baby kan komen spelen nadat je je hebt aangekleed, of als we weer thuis zijn van de boodschappen, of wat de situatie ook is.

Je kunt er ook voor kiezen om de miauwen of brullen te interpreteren op een manier waar je peuter niet enthousiast over is.

Als je kind blijft brabbelen als een baby tijdens het eten, kun je zeggen: “Oh, ik denk dat miauwen betekent dat je nu al je broccoli wilt eten.”

Dat zou hen vrij snel menselijke woorden moeten laten gebruiken.

Haal de aandacht weg

Als het brabbelen wordt gebruikt om extra (maar toch onnodige) aandacht te krijgen, negeer dan hun gedrag en besteed alleen aandacht aan het juiste gedrag.

Als je je kind een vraag stelt en ze brabbelt, miauwt of brult, ondanks dat ze de taalvaardigheid heeft om zich uit te drukken, kun je zeggen: “Ik ga met je praten zodra je grote meisjesstem terugkomt”, en loop weg totdat ze bereid is om in menselijke woorden met je te praten.

Als het kind degene is die iets vraagt, mag het verzoek niet worden ingewilligd totdat het als persoon en niet als baby vraagt.

Bied ondersteuning

Als je kind in feite moeite heeft om te communiceren, geef hem dan een taalhulp.

Als hij om een ​​kleurpotlood vraagt ​​door naar het object te wijzen en bijvoorbeeld een brabbel of een gebrul te gebruiken, wijs dan naar het kleurpotlood en zeg: “Wil je het kleurpotlood? Oké, ik zal je dit kleurpotlood geven.”

Als hij babyhuilt wanneer hij van streek raakt, probeer hem dan ook die emotionele woorden te laten gebruiken. “Je lijkt verdrietig. Ben je verdrietig? Kunnen we diep ademhalen en praten over wat er mis is?”

Kan spellen spelen met je peuter het babygedrag wegnemen?

Ja, spelen met je peuter kan helpen om babygedrag geleidelijk weg te nemen. Peuters leren door te spelen en interactie met hun ouders is essentieel voor hun ontwikkeling. Spelletjes spelen met je peuter geeft ze die aandacht op een positieve manier en kan hen helpen om onafhankelijker en zelfstandiger te worden naarmate ze groeien. Het is een natuurlijke overgang van baby- naar peutergedrag.

Je kunt zelfs spellen spelen die over de overgang van baby naar peuter gaan en ze zo mee te nemen in hun nieuwe leven als peuter.

Joost Nusselder, de oprichter van speelkeuze.nl is een content marketer, vader en houdt van het uitproberen van nieuw speelgoed. Hij kwam als kind al in aanraking met alles rondom spellen toen zijn moeder de Tinnen Soldaat begon in Ede. Nu maakt hij samen met zijn team hulpvaardige blog artikelen om trouwe lezers te helpen bij leuke speel ideetjes.